Εδώ και κάποιες μέρες, δημιουργήθηκε και πάλι σοβαρό ζήτημα με τη βιωσιμότητα της «Αυγής», της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς και επίσημης εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Αυτή τη φορά, η ηγεσία του κόμματος προχώρησε στην παύση της έκδοσης του καθημερινού φύλλου της, και μάλιστα τόσο της έντυπης όσο και της ηλεκτρονικής έκδοσης.
Η «Αυγή» είναι μια αξιόπιστη κι αξιόλογη εφημερίδα, από τις λίγες αξιοπρεπείς σ’αυτή τη χώρα, με ενδιαφέρουσα θεματολογία, καλό ρεπορτάζ και αναλύσεις που αξίζουν να διαβαστούν. Δυστυχώς, δεν έχει την αναγνωσιμότητα και την εμπορική απήχηση που της αξίζει. Όσο κι αν επικαλεστεί κανείς την οικονομική δυσπραγία που ταλανίζει το αναγνωστικό κοινό της χώρας, αυτή δεν είναι δικαιολογία: είναι αδιανόητο να βλέπουμε κουτσομπολίστικες, κίτρινες, ακόμα και νεοφασιστικές-ψεκασμένες φυλλάδες του αισχίστου είδους να χαίρουν τεράστιας δημοφιλίας, ενώ σοβαρές, εμβληματικές εφημερίδες κινδυνεύουν με κλείσιμο.
Κατανοούμε ότι μια μερίδα του πληθυσμού, όσο κι αν γκρινιάζει για το χάλι της δημοσιογραφίας, θα συνεχίσει πάντα να προτιμά να «ενημερώνεται» από τη Λίστα Πέτσα. Δυστυχώς, σ’αυτή τη μερίδα φαίνεται ότι συγκαταλέγονται ακόμα και μέλη και «φίλοι» του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Με τόσες χιλιάδες μέλη και υποστηρικτές, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έπρεπε να μπορεί να εξασφαλίσει στην «Αυγή» τουλάχιστον τριπλάσιες πωλήσεις από αυτές που πετύχαινε ως τώρα. Όπως είναι γνωστό, η δημοφιλία ενός μέσου φέρνει όχι μόνο έσοδα από τις πωλήσεις, αλλά και διαφημιστές, που κι αυτοί αποτελούν πηγή εσόδων. Γιατί όμως ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν αγοράζει την «Αυγή»; Φοβάται άραγε τους «καλοθελητές» και τα κακεντρεχή, καιροσκοπικά ανθρωπάρια, δεξιά και «αριστερά»; Ή μήπως ακολουθεί τη λογική «πέσε πίτα να σε φάω» και νομίζει ότι το κόμμα θα συνεχίσει για πάντα να μπορεί να έχει την έντονη παρουσία που χρειάζεται, χωρίς τη βοήθεια και τη συμπαράσταση του κόσμου του;
Τόσο η ηγεσία, όσο και ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. οφείλουν να κοιτάξουν την πραγματικότητα κατάματα: προοδευτικά κόμματα και ΜΜΕ δεν πρόκειται να δουν δεκάρα από ισχυρούς χρηματοδότες. Αυτοί είναι είτε ολιγάρχες (εφοπλιστές, έμποροι οπλικών συστημάτων, μεγαλοεργολάβοι κ.λπ.) είτε επίδοξοι ολιγάρχες. Κόμματα και ΜΜΕ που μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα, εργασιακά δικαιώματα, κοινωνικές, πολιτικές κ.α. ελευθερίες τους προκαλούν αναφυλαξία. Γι’αυτό και προτιμούν να επενδύουν σε ακροδεξιές και νεοφασιστικές φυλλάδες και παρατάξεις.
Αυτό σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει απόλυτη ανάγκη να αναλάβει κάθε πρωτοβουλία για να ενισχύσει τα μέσα του, ακούγοντας πολύ προσεκτικά τους εργαζόμενους σε αυτά. Η κομματική ηγεσία κι ο κομματικός μηχανισμός οφείλουν επίσης να καταλάβουν πολύ καλά ότι, εφαρμόζοντας τη «λογική» των περικοπών, στέλνουν στη «βάση» εντελώς λάθος μήνυμα: όταν η ηγεσία γυρίζει την πλάτη στο ραδιόφωνο και στην εφημερίδα της, το κοινό δεν υπάρχει περίπτωση να ερμηνεύσει αυτή την προσέγγιση ως «εξορθολογισμό», αλλά ως σημάδι ότι το ίδιο το κόμμα καταρρέει και θα πράξει ανάλογα.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας συμπαραστέκεται στο προσωπικό της «Αυγής» και του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο 105,5», που έχει ήδη κάνει πάρα πολλές θυσίες και παραχωρήσεις. Καλούμε τον προοδευτικό κόσμο της χώρας να ενισχύσει έμπρακτα τα προοδευτικά μέσα, από την «Αυγή» και το «Κόκκινο» ως το The Press Project, από τους Reporters United ως το Documento, από την «Εφημερίδα των Συντακτών» ως το Manifold. Καλούμε επίσης την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ν’αφήσει επιτέλους κατά μέρος τη «λογική» της περικοπής δαπανών και προσωπικού, δηλαδή τη λογική της συρρίκνωσης και της απόσυρσης, και να συνεργαστεί καλόπιστα και σοβαρά με τους εργαζομένους της εφημερίδας και του ραδιοσταθμού. Μπορεί να παλεύουμε από διαφορετικό μετερίζι, αλλά κατανοούμε ότι, χωρίς ισχυρές προοδευτικές παρατάξεις, χωρίς δυνατές δημοκρατικές φωνές, η χώρα είναι καταδικασμένη.
